26 Aralık 2010 Pazar

Yazmazsam daha çok batacak...

  Bir şey olur ya bazen bedenine ruhuna beynine birşey batar.Birşeyin eksikliğinin verdiği rahatsızlıkla birşeyin varlığının verdiği rahatsızlık arası birşey..Kestiremezsin...Birşeyin eksikliği gibi alkol desen değil sigara desen değil..Birşeyin varlığının ağırlığı gibi..Yok o da değil..
 İşte öyle birşey var,ya da birşey yok bedenimde ruhumda beynimde bu akşam..Ne olduğunu kestiremiyorum..Beynimde birşey var bu akşam birşey batıyor,tenimde birşey var birşey batıyor,ruhumda birşey var çok acıtıyor..Nedenini bilmiyorum...Belki de biliyorum sebebini çok iyi, kendime itiraf edemiyorum...
Nedeni? YOK? Nedeni VAR? Ben konuşamıyorum.. Dilim mühürlü kalbim gibi ,tenim gibi beynim gibi.
Batan şey mühürlerim mi yoksa?Ellerimle mühürlediklerim mi? Çok iyi bildiğim birşey var mühürlerim yaralarımın kabukları.. Peki ya kaldırsam çok kanar mı?

Yalanlar yara açar, kendimize yalanlar söyler o yalanların arkasına saklanırız kabuk bağlar..Mühür olur batar..Kaldırmayı deneriz kanar...Ardından gurur gelir, biraz yaraya tampon yapar...Yeni yalanlar gelir yarayı sarar,sen kendine yeni yalanlar söylersin o yalanlar yarayı saklar..Sen görmesende o yara kanar kanar kanar..

Mühürlediğim yaralar batıyor bu akşam ruhuma tenime beynime bedenime... Çok acıtıyor...

Kandırsam kendimi mühürlemeye devam etsem dilimi,kalbimi,beynimi,tahammül edilmez bir acı var..
Bıraksam yaralarımı kendi haline o zaman da dayanılmaz bir kan kokusu var...

Anlaşıldı,bu gece bu odada bol bol ikilem bol bol çaresizlik var...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder